ΓΕΩΓΡΑΦΙΑ

Το όνομα «Ιθάκη» παρέμεινε αναλλοίωτο από την αρχαία εποχή. Όμως σε διαφορετικές περιόδους το νησί αναφέρεται και με άλλα ονόματα όπως:
- Νηρικίη (7ος αι. π.χ.)
- Κοιλάδα (ή πόρτο) του Κουμπαρου, Κουμπαρέα
- Ηρθακή νήσος, Θρακόνησο, Θακού, Θιακού (κατά τη Βυζαντινή περίοδο)
- Φιάκι (Τουρκική περίοδος)
- Τεάκι (Ενετική περίοδος)
- Θιάκι (πριν την Ενετοκρατία και από ναυτικούς, λαϊκή ονομασία που καθιερώθηκε)
Ο κάτοικος του νησιού ονομάζεται επίσημα «Ιθακήσιος», κοινότερα «Θιακός» και περιπαιχτικά «Τακέζος» ή «Τρυποσάκουλο»

[ Μεταφέρετε τον δείκτη του ποντικιού, επάνω στις φωτογραφίες ]

Βρίσκεται ανατολικά της Κεφαλονιάς και ο δίαυλος που τις χωρίζει έχει μήκος τέσσερα μίλια, μέγιστο πλάτος τρία και ελάχιστο πλάτος ένα μίλι. Ο πληθυσμός της είναι 3.084 κάτοικοι (απογραφή 2001), που όμως πολλαπλασιάζεται κατά πολύ τους καλοκαιρινούς μήνες. Ανήκει διοικητικά στο Ν. Κεφαλληνίας και στην Περιφέρεια Ιονίων Νησιών.
Πρωτεύουσα είναι το Βαθύ, με 1.826 κατοίκους και μεγαλύτερα χωριά είναι ο Σταυρός, το Περαχώρι η Ανωγή, το Κιόνι, ο Πλατρηθειάς, η Λεύκη, η Εξωγή και οι Φρίκες. Είναι νησί ορεινό και κατάφυτο. Έχει τρία σχετικά ψηλά για το μέγεθός της βουνά: το Νήριτο ή βουνό της Ανωγής, γνωστό από την Οδύσσεια (808 μ.), βόρεια το βουνό της Εξωγής (Νήιο) και νότια το Πεταλιάτικο (671 μ.). Σε όλες τις πλευρές του νησιού σχηματίζο-
νται φυσικά λιμάνια: το Βαθύ, οι Φρίκες, ο Πίσω Αετός (Πισαετός), το Κιόνι. Οι παραλίες της Ιθάκης έχουν λεία βότσαλα, κυρίως άσπρα και μερικές, όπως το Γιδάκι είναι προσβάσιμες μόνο από τη θάλασσα. Επίσης στο Δήμο Ιθάκης ανήκουν πολλά μικρά και ακατοίκητα νησιά, όπως το Λαζαρέτο, το Περαπηγάδι, το Αρκούδι, η Άτοκος κ.ά.